KARAKARA. صدای خشکی است. بگذار در این سرزمین خشک زندگی کنیم. این صدای آفتاب بی امان و همچنین صدای مسابقه ای است که پژمرده می شود. صدای آسفالت خشک و بادهای شنی است. "عصر غروب". جمع کوچکی از مردم در بایرهای بادگیر سرزمینی بدون رطوبت زندگی خود را در دنیایی که دیگر نمی شناسند می سازند. این دوران پیری برای نوع بشر است که در طی آن هیبریدهایی به نام «دیگران» – آنهایی که انسان هستند، اما نیستند – به تعداد زیادی وجود دارند.
اطلاعات دقیق...